วันพุธที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

เรื่องง่าย กับยาก


ง่ายที่จะ...ตัดสินความผิดพลาดของคนอื่น
ยากที่จะ...สำนึกถึงความผิดของตนเอง

ง่ายที่จะ...พูดโดยไม่คิด
ยากที่จะ...ไม่พูด

ง่ายที่จะ...ทำร้ายคนที่รักเรา
ยากที่จะ...เยียวยาบาดแผลที่เราทำไว้กับเขา

ง่ายที่จะ...อภัยให้คนอื่น
ยากที่จะ...ขอให้คนอื่นอภัยให้

ง่ายที่จะ...ตั้งกฎเกณฑ์
ยากที่จะ...ทำตามกฎนั้น

ง่ายที่จะ...ฝันทุกค่ำคืน
ยากที่จะ...สู้เพื่อฝันนั้น

ง่ายที่จะ...อวดความสำเร็จ
ยากที่จะ...ยอมรับความพ่ายแพ้อย่างมีศักดิ์ศรี

ง่ายที่จะ...ชื่นชมความงามของดวงจันทร์
ยากที่จะ...เห็นอีกด้านของมันที่ไม่สวยงามนัก

ง่ายที่จะ...สะดุดหกล้ม
ยากที่จะ...ลุกขึ้นมาใหม่

ง่ายที่จะ...มีความสุขในทุกวัน
ยากที่จะ...เห็นคุณค่าที่แท้จริงของความสุขนั้น

ง่ายที่จะ...สัญญากับใคร ๆ
ยากที่จะ...ทำตามสัญญานั้น

ง่ายที่จะ...บอกว่ารัก
ยากที่จะ...แสดงความรักนั้น

ง่ายที่จะ...วิจารณ์คนอื่น
ยากที่จะ...ปรับปรุงตนเอง

ง่ายที่จะ...ทำผิด
ยากที่จะ...เรียนรู้จากความผิดนั้น

ง่ายที่จะ...ทุกข์ทรมานเพราะสูญเสียความรัก
ยากที่จะ...รักษารักนั้นเพื่อที่จะไม่ต้องสูญเสียมันไป

ง่ายที่จะ...คิดที่จะปรับปรุง
ยากที่จะ...เลิกคิด แล้วทำให้มันเกิดขึ้นจริงซะที

ง่ายที่จะ...คิดกับคนอื่นในแง่ร้าย
ยากที่จะ...ให้โอกาส และคิดว่าเขาอาจจะไม่เป็นเช่นที่เราคิด

ง่ายที่จะ...รับ
ยากที่จะ...ให้

ง่ายที่จะ...รักษาความเป็นเพื่อนด้วยคำพูด
ยากที่จะ...ทำตามความหมายของคำว่าเพื่อน



มนุษย์ไม่ได้เกิดมาเพื่อยอมแพ้
มนุษย์อาจถูกทำลายได้แต่จะไม่ยอมแพ้...**



♥ สุนทรภู่ว่า ♥

อย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด

ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน

วันอังคารที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ข้อห้าม เวลาอกหักอย่าทำ แบบนี้


อาจจะมีอกหักบ้าง สมหวังบ้าง ใครที่อกหักอยู่ อย่าทำแบบนี้นะคะ!!!

  • อยากร้องไห้ ร้องไปเลย : ร้องให้พอ แล้วปรับตัวปรับใจมาเริ่มต้นใหม่กันดีกว่า พยายามหางานทำ ทำงานที่ต้องรับผิดชอบให้ดีที่สุด เอาเวลาเอาสมอง ไปคิดสิ่งที่เป็นประโยชน์ดีกว่านะคะ
  • อย่าคิดทำร้ายตัวเอง : พ่อแม่รักเรา เลี้ยงเรามา แทบตายนะคะ ทำไมกับ ผู้ชายห่วยแตกคนเดียว ใครที่ไหน ก็ไม่รู้ เค้าทำให้เราเจ็บใจ แล้วยังไม่พอ เค้ามีค่าทำให้เรา ต้องอุทิศชีวิต ให้เลยหรือ กลับไปหา พ่อแม่นะคะ ท่านรักเรา มากที่สุด ไม่มีใคร รักเรา เท่านี้อีกแล้ว
  • อย่าปล่อยเนื้อปล่อยตัว : ให้ดูไร้ค่า บางคนโมโห แล้วกินจนอ้วน บางคนก็โทรม บางคนก็ ประชดชีวิต ทำตัวเองให้มันเลวไปซะเลย มันไม่มีอะไรดีหรอกค่ะ เค้าจะยิ่ง สมน้ำหน้าเรา เราต้อง ทำตัวให้ดีขึ้น ให้เค้ารู้สึก เสียดายเราจะดีกว่า
  • อย่าอยู่คนเดียว : ควรหาเพื่อนคุย หรือหาอะไรทำ นะคะ จะได้ไม่คิดมาก
  • อย่าดูหนังโรแมนติก หรือฟังเพลงเศร้า : เพราะเราจะมีอารมณ์คล้อยตาม มันยิ่งจะเศร้าไปกันใหญ่
  • อย่าเอารูป หรือของเก่า ๆ มาดู : ห้ามนำของที่มีความหลัง มาดู เป็นอันขาด ดูไป ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอกค่ะ อย่าพยายามผ่าน หรือไปใน สถานที่ ที่เคยไปด้วยกัน ที่ควรไปมีอีกเยอะ
  • อย่าคิดว่า ชีวิตนี้ขาดเค้าไม่ได้ : ถ้าไม่มีเค้า แล้วเราจะตาย เพราะแต่ก่อน ที่ยังไม่เจอเค้า เราก็อยู่ได้ จริงไม๊คะ ดีแล้วที่ เค้าเลิกไปซะ เราจะได้มีโอกาส เจอคนดีกว่านี้อีก ต้องมีกำลังใจ อย่าท้อแท้นะคะ ชีวิต เราต้องก้าวไปข้างหน้า หาในสิ่งที่ดีกว่า
  • อย่าโทรศัพท์ไปง้องอนเค้าเป็นอันขาด : เสียเหลี่ยมหมด เค้าอาจจะสงสาร แล้วกลับมาดีอีก แต่มันก็คง ไม่เหมือนเดิม แล้วล่ะค่ะ จะทำไปทำไม เอามาแต่ตัว แต่หัวใจไม่มา เซ็ง!

อย่าลืมนะคะ ให้คิดว่า คนคนนี้อาจจะไม่ใช่เนื้อคู่เราก็ได้ ยังมีคนดีๆ รอเราอยู่นะคะ :")**

วันอาทิตย์ที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

รัก...เหมือนดั่งคอมพิวเตอร์ ***

รัก...เหมือนดั่ง ราคา SDRAM ที่พันทิพย์ตอนนี้
แปรผันขึ้นลงตลอด ไม่คงที่แน่นอน

รัก...เหมือนดั่ง ปาล์ม(Palm)
อยากมีเธอไว้ติดตัวไปทุกที่

รัก...เหมือนดั่ง Intel Pentium !!! Coppermine
หากไม่ปรับตัวใช้ M/B หรือ Slocket รุ่นใหม่ คงเข้ากับเธอไม่ได้

รัก...เหมือนดั่ง Roadmap ราคาของ CPU
ซึ่งเธอมีให้ฉันน้อยลงไปทุกที

รัก...เหมือนกับ Internet Explorer 5 Full
ที่มีปัญหา
Low Resource เป็นประจำ

รัก...เหมือนกับ Online บ้างก็ busy บ้างก็ easy

รัก...เหมือนเขียน Java Script ที่ละเอียดอ่อน
ผิดแม้นิดเดียวก็ Error

รัก...เหมือนดัง Ink-jet Printer
เปลืองน้ำหมึกและเสียบ่อย ดั่งรักที่รวนเร

รัก...เหมือน "not enough memory" แม้ทำทุกอย่างเพื่อเธอ
ก็ไม่เพียงพอ

รัก...เหมือน Handy scanner...คงไม่สามารถสแกนหัวใจ A4
ของเธอได้

รัก...เหมือน 4.5 MOD 3 หารกันไม่ได้
เพราะเราไม่เข้าใจกัน

รัก...เหมือน Compile..Error!! เธอไม่เคยเข้าใจ
ไม่ตอบสนอง

รัก...เหมือน Sub-Directories มีมากมายแด่ใครๆ จนฉันหา
file หัวใจเธอไม่พบ

รัก...เหมือน Power Supply
ที่จ่ายไปเลี้ยงหัวใจเธออย่างเพียงพอ

รัก...เหมือนกับ พัดลมระบายความร้อน
ช่วยทำให้เธอเย็นสบาย คลายร้อน

รัก...เหมือนกับ Peltier
ช่วยทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายหายร้อนแรง 8^P

รัก...เหมือน UPS แม้จะเกิดอะไร
ใจฉันยังมั่นคงที่จะจ่ายไฟ เพื่อมีเวลา Saveหัวใจ

รัก...เหมือนเสียง Modem ตอน Connect ติด
ช่างสุขใจเหมือนได้ยินเสียงเธอ

รัก...เหมือน Microsoft Windows 9x
พร้อมจะพังทลาย(เจ๊ง)โดยไม่มีวี่แววมาก่อน

รัก...เหมือน อาการ Access Violation ไม่ยอมบอกเหตุผล
แต่ก็ไม่ยอมให้แก้ตัว

รัก...เหมือน ภาษา Assembly
ทำให้เธออย่างยากลำบากทั้งที่ผลที่ได้รับเพียงน้อยนิด

รัก...เหมือน Logitech Mouse คงทน มั่นคง

รัก...เหมือน Light Pen มักจะไม่ลงรอยกันง่ายๆ
(ชี้ที่นึง Cursorไปโผล่อีกที่นึง)

รัก...เหมือน สาย Lan Coaxial
ต้องรักษาไว้ให้ดีอย่าให้หลุดลอยไป
(โยงออกนอกตึกทีไรฟ้าผ่าทุกที)

รัก...เหมือน Printer Epson FX800
เพียงครู่เดียวก็ร้อนแรง (หัวพิมพ์ไหม้)

รัก...เหมือน VR-headgear
เมื่อมีเธอเราก็อยู่ในโลกของเราด้วยกันเพียงสองคน...


รัก...เหมือน "file corrupted" อยู่ดีๆเธอก็เปลี่ยนไป

รัก...เหมือน "A)bort R)etry I)gnore" only 3 choices
จะเลิกจะฝืนหรือจะอยู่แบบซังกะตาย


รัก...เหมือน "Your program has perfromed an illegal
opertaion and will be shut down"
ว้าทำไม่ถูกใจเธอซักที


รัก...เหมือน "Error 404 Objected not found"
ไขว่คว้าหาตัวตนไม่ได้

รัก...เหมือน "Error 403 Access Forbidden"
ถ้าไม่รู้
passwordของใจเธอก็อย่าหวังซะดีกว่า

รัก...เหมือน IBM Labtop (for Hi-so girls)
หมดตัวก่อนที่จะได้มา

รัก...เหมือน 486DX2-66
ฉันคงให้เธอได้เพียงเท่านี้สักวันเธอคงทิ้งฉันไปหาคนที่ดีกว่า

รัก...เหมือน If....Then....Else
เธอชอบสร้างเงื่อนไงในความรักจนฉันไม่รู้จะทำเช่นไร


รัก...เหมือนกำหนด Boolean=False
ดังเธอปิดใจ
ไม่เปิดให้ใครคนใหม่

รัก...เหมือนดั่งหนังสือ
Comแรกๆก็ชื่นชมอยากชิดใกล้สุดท้ายก็เบื่อและถูกทอดทิ้ง

รัก...เหมือนสร้าง HomePage....
เมื่อมองภายนอกดูสวยงามแต่แฝงไปด้วยภาษาJava
ที่ซับซ้อนดั่งหัวใจเธอ...ที่ฉันไม่สามารถมองเห็นหรือเข้าใจ...ส่วนลึกของหัวใจเธอได้

รัก...เหมือน UnderCostruction!!
ปีแล้วปีเล่าเธอก็ยังไม่ยอมเปลี่ยนแปลง...

รัก...เหมือนกับ Harddisk ถ้าติด Virus(HIV) คงต้อง
format ใหม่ลูกเดียว

รัก...เหมือนกับจอมอนิเตอร์
ทำให้คนตาบอด
(สายตาสั้น..ตาเอียง...)

รัก...เหมือนกับ RAM ขาดไฟเลี้ยง ความจำก็ถูกลบ

รัก...เหมือนกับ Software ถ้าจะเอาแบบถูกลิขสิทธิ์
ราคาก็แพงหน่อย(หรือไม่หน่อย)

รัก...เหมือนการกลิ้งเม้าส์ ต่อให้กลิ้งมากขนาดไหน
ก็ไม่เคยออกนอกจอเลย

สุดท้าย รัก...เหมือนกับ
เครื่องคอมพิวเตอร์อัปเกรตไปทีไรพอเวลาผ่านไปไม่เคยพอใจเลยสักที!!

วันศุกร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

พ่อกับแม่สอนว่า...

Dad&Mom taught me to recognize the worth of money but never let me to be greedy.
พ่อกับแม่สอนให้เรารู้จักค่าของเงิน แต่ไม่เคยสอนให้เราเป็นคนเห็นแก่เงิน

Dad&Mom taught me to economize but don't me to be stingy.
พ่อกับแม่สอนให้รู้จักอดออม ไม่ได้สอนให้เป็นคนขี้งก

Dad&Mom taught me to love myself but also share this love to other.
พ่อกับแม่สอนให้เรารู้จักรักตัวเอง แต่ต้องแบ่งปันความรักให้กับคนอื่นด้วย

Dad&mom have never taught me to surrender but didn't teach me only the way to get the win.
พ่อกับแม่ไม่เคยสอนให้เรายอมแพ้ และก็ไม่ได้สอนให้เรารู้จักแต่เอาชนะ

Dad&Mom taught me to be patiently but don't let someone bully ourselves.
พ่อกับแม่สอนให้เราอดทน แต่ต้องไม่ยอมให้คนอื่นมาข่มเหงรังแกได้

Dad&Mom taught me the attempt not to be a dogmatic girl.
พ่อกับแม่สอนให้เรามีความพยายาม ไม่ได้สอนให้เป็นคนดันทุรัง

Dad&Mom taught me to be gently not weakly.
พ่อกับแม่สอนให้เราอ่อนโยน หากแต่ต้องไม่อ่อนแอ

Dad&Mom have never taught me to look other down because every people has same status.
พ่อกับแม่ไม่เคยสอนให้เราดูถูกคน เพราะคนทุกคนเท่าเทียมกัน

Dad&Mom told me to keep my self-interest but don't forget the social's gain.
พ่อกับแม่สอนให้เรารู้จักรักษาผลประโยชน์ของตัวเอง แต่ต้องไม่ลืมผลประโยชน์ของส่วนรวม

Dad&Mom want me to go forward but they always teach me the old tradition.
พ่อกับแม่สอนให้รักความก้าวหน้า แต่ก็ไม่เคยลืมที่จะบอกถึงประเพณีดีงามเก่า ๆ

Dad&Mom taught me to stand in my way but never violate other's liberty.
พ่อกับแม่สอนให้เราเป็นตัวของตัวเอง แต่ต้องไม่ละเมิดสิทธิของคนอื่น

Dad&Mom taught me to know the way to bring happiness into my my life but this must interrupt no one.
พ่อกับแม่สอนให้รู้จักแสวงหาความสุข หากแต่ต้องไม่เดือดร้อนใคร

Dad&Mom told me don't trust stranger easily but never teach me to be suspicious.
พ่อกับแม่สอนว่าอย่าไว้ใจใครง่าย ๆ แต่ไม่เคยสอนให้เราเป็นคนขี้ระแวง

Dad&Mom taught me to have creation not only imagination.
พ่อกับแม่สอนให้เรารู้จักคิดและฝัน แต่ต้องลงมือทำด้วย (ต้องเป็นสิ่งดี ๆ ด้วยนะ)

Dad&Mom taught me the belief not the foolishness.
พ่อกับแม่สอนให้รู้จักคำว่า "ศรัทธา" ไม่ใช่คำว่า "งมงาย"

Dad&Mom taught me to be brave not to be overconfident.
พ่อกับแม่สอนให้เราแข็งแกร่ง แต่ไม่แข็งกระด้าง

Dad&Mom have never taught me to be both of optimist and pessimist but they taught me to look in the real way it is.
พ่อกับแม่ไม่เคยสอนให้มองโลกในแง่ดีหรือร้าย หากแต่ต้องรู้จักมองในมุมที่มันเป็น

Dad&Mom taught me to know to confess but should know to improve and rectify, too.
พ่อกับแม่สอนให้เรารู้จักยอมรับ แต่ต้องรู้จักปรับปรุงแก้ไขด้วย

Dad&Mom taught me the gratitude but don't want me to mark for revenge.
พ่อกับแม่สอนให้เรากล้าหาญ ไม่ใช่บ้าบิ่น

Dad&Mom taught me the discipline but never forget to teache me to relax.
พ่อกับแม่สอนให้เรามีระเบียบวินัย แต่ต้องรู้จักโอนอ่อนผ่อนปรน
.
Dad&Mom taught me to keep tidy but they told me don't mind the dirt.
พ่อกับแม่สอนให้เรารักสะอาด แต่อย่ารังเกียจความสกปรก

Dad&Mom taught me to aspire but don't want me to be jealous.
พ่อกับแม่สอนให้เรารู้จักทะเยอทะยาน แต่ไม่เคยสอนให้เราเป็นคนขี้อิจฉา

Dad&Mom taught me about giving not only want me to get it but also want me to share to other.
พ่อกับแม่สอนเราเกี่ยวกับการ "ให้" ไม่ใช่เพียงต้องการให้เรารับ หากแต่ต้องรู้จัก "แบ่งปัน" ด้วยเช่นกัน
 

Siriporn051* Copyright 2009 Sweet Cupcake Designed by Ipiet Templates Image by Tadpole's Notez